Rekonstrukcja więzadła
– krzyżowego przedniego ACL
– krzyżowego tylnego (PCL)
– pobocznego piszczelowego (MCL)
Rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego ACL
Więzadło krzyżowe przednie jest najważniejszym, ale nie jedynym stabilizatorem stawu kolanowego, ogranicza ono nadmierne zgięcie, wyprost oraz zabezpiecza przed koślawieniem i szpotawieniem w czasie pracy kolana. Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego (ACL) jest bardzo poważnym schorzeniem stawu kolanowego mogącym prowadzić do zaburzeń w prawidłowym funkcjonowaniu tego stawu i zwykle objawia się niestabilnością kolana.
Nie leczona niestabilność może doprowadzić do rozmiękania chrząstki stawowej (chondromalacja), uszkodzenia łąkotek, zwyrodnienia stawu kolanowego, dlatego też nie należy zwlekać z podjęciem leczenia operacyjnego. Powstające dodatkowe uszkodzenia wpływają w dużym stopniu na wynik operacji.
Uszkodzenie więzadła krzyżowego jest rozpoznawane przez lekarza ortopedę podczas badania klinicznego, badań obrazowych (rezonans magnetyczny ,USG ), czasami na podstawie przeprowadzonej wcześniej artroskopii kolana.
Objawy niestabilności kolana;
- uczucie niepewności i niestabilności,
- uczucie przeskakiwania w kolanie,
- bóle kolana,
- wysięki w stawie,
- obrzęk.
W naszym szpitalu zabieg rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL ) wykonywany jest metodą artroskopową, która zapewnia dużą precyzję przeprowadzanego zabiegu operacyjnego. W razie potrzeby operator dokonuje odpowiednich działań operacyjnych w zakresie struktur stawowych ; łąkotek, chrząstki stawowej, czy błony maziowej. Celem zabiegu jest przywrócenie stabilności stawu kolanowego.
Uszkodzone więzadło zastępuje się ścięgnem. Zwykle materiałem używanym do przeszczepu jest własna tkanka chorego – ścięgno mięśnia półścięgnistego lub smukłego, albo więzadło rzepki. Pobrany przeszczep wprowadza się w kanał wywiercony w kości piszczelowej i udowej który mocuje się specjalnymi śrubami, kotwicami lub innymi implantami. Zabieg kończy się założeniem drenu, którego zadaniem jest odbarczenie stawu kolanowego. W pierwszej dobie po operacji dren jest usuwany i można rozpocząć chodzenie o kulach z założeniem stabilizatora.
Pierwsza wizyta kontrolna po operacji u lekarza ortopedy i zdjęcie szwów odbywa się po 7 dniach od operacji. Niekiedy podczas wizyty konieczne jest wykonanie punkcji stawu kolanowego w celu usunięcia płynu pooperacyjnego, krwiaka lub wysięku, co zdarza się dość często.
Przez pierwsze 3 miesiące od zabiegu ( jeżeli lekarz zaleci ) konieczne jest noszenie stabilizatora stawu kolanowego. Powrót do aktywności zawodowej trwa od 6 do 12 tygodni, powrót do aktywności sportowej w ograniczonym zakresie po upływie 4 miesięcy. Po upływie 9 miesięcy można powrócić do uprawiania sportów wymagających ruchów skrętnych kolana. Ważną rzeczą jest aby stosować ortezę zabezpieczającą kolano do czasu aż lekarz pozwoli na jej usunięcie.
Uszkodzenia innych więzadeł są znacznie rzadsze . Wskazaniem do zabiegu jest stopień niewydolności więzadła.
Rekonstrukcja więzadła krzyżowego tylnego (PCL)
Więzadło krzyżowe tylne zabezpiecza przed nadmiernym tylnym przemieszczaniem piszczeli i ograniczenie maksymalnego zgięcia i wyprostu. Zerwanie tego więzadła rzadko wiąże się z subiektywnymi i obiektywnymi objawami niestabilności kolana. Większość chorych nie odczuwa żadnych dolegliwości. Jest to rzadko wykonywany zabieg operacyjny.
Rekonstrukcja więzadła pobocznego piszczelowego(MCL)
Więzadła poboczne wzmacniają boki stawu kolanowego z obu stron. Dzięki nim możliwe jest odwodzenie i przywodzenie kolana. Zerwane więzadło poboczne piszczelowe łatwo się goi po odpowiednim unieruchomieniu stawu kolanowego. Zerwaniu MCL często towarzyszy uszkodzenie ACL i to ono powinno być zrekonstruowane w pierwszej kolejności.